uzun soluklu bir hikaye olan çocuklarım, yürümeye başlayan çocuk Ikea ile uyuyorlardı. Bir yandan “Zavallı Julian. Pratik olarak sekiz ve hala üç yaşındayken aldığı küçük yatakta uyuyor. ” Öte yandan, “Diğer ülkelerdeki çocukların kendi yatakları bile yok. Çok önemli değil.” Doğum günü yaklaştıkça, batı duyarlılıklarım kazandı ve gerçek bir yatak zamanı olduğunu güçlü bir şekilde hissettim. Belki bir IKEA ranzası seçeriz veya bir çanak çömlek ahır ranzası ile adım atarız, oh alınacak kararlar
Ranza arayışı başlıyor!
Arkadaşım Quyen’in evinde gördüğüm oda ve tahtadan bu ikiz dolu ranzadan sonra aradım, ancak fiyat etiketi bizi durdurdu. 1800 $, şilte içermeyen. Um, hayır.
Ayrıca, gerçekten küçük bir ayak izi olan Oeuf’un bu güzel ranzası üzerinde gözüm vardı ve “bilgisiz” olabileceğinden, çocuklarım kendi odalarını istediklerine karar verdiğinde bile kendimi sonsuza dek süreceğine ikna etmeye başladım. Ryan fiyatı duyduğunda hala bir yüz yaptı. Yataksız 1500 $. Ben onun lehine oldu, ama bu bir ortaklık, bu yüzden um, hayır.
Yakında arkadaşlarım bana çocuklarını yeni bir yatak setine taşıdıklarını ve garajlarında hoş geldiniz bir IKEA ranza seti olduğunu bildirdi. Fiyat, sıfır dolar, haklıydı ve daha da iyiydi çünkü% 100 sökülmediği için, yataklar doğrudan IKEA’dan almış olsaydık atacağı 427 adım yerine bir araya getirilmekten sadece 27 adım uzaklıktaydı.
Dinlenerek süslü bir ranza hayallerimle, dikkatimi büyük açıklamaya çevirdim. Julian’ın doğum gününden önceki gece saat 20.00’de çocuklarımızın oyun odası katında “kamp-çıkış” tarzı uykuya dalmasına izin vermek için plan yaptık. Onlar yoldan çıkarken, yatakları geceye bir araya getirmek için çalışırdık, böylece sabah giyinmek için yatak odalarına gittiklerinde, dünyanın en şaşırtıcı ranzalarını keşfedeceklerdi.
Yataklar satın aldım ve çarşaf aramaya başladım. Hem eşleşen hem de cinsiyet açısından tarafsız olmalarını isteyen bazı oldukça özel fikirlerim vardı. Bu bir meydan okuma çünkü genç çocuk yatakları çok çocuksu olma eğilimindedir ve kız yatakları çok kız gibi olma eğilimindedir. Bu çabada çok fazla zaman harcadığımı söylemek, özellikle günün sonunda, çömlekçilik ahır çocuklarını, Garnet Hill’i, şirket mağazasını, overstock.com, Bed Bath & Beyond ve Pinterest’i taradıktan sonra bir eksikliktir. Sonunda, hedeften Gray Jersey sayfaları ve IKEA’dan nevresim kapaklarıydı.
Bu görüntüleri çevrimiçi olarak gördükten sonra ranzayı da “hackleyeceğimi” için hırslı bir şekilde hayal ettim. Fantezi özelleştirmemi yürütmek için malzemeleri topladım.
Kaynak: Pinterest’teki Çaylak Anneler aracılığıyla Flaxandtwine.com
Kaynak: Ikeahackers.net Pinterest’te Kaylan aracılığıyla
Kaynak: Samplessalemom.blogspot.sg, Rayna ile Pinterest’te
Ne yazık ki, zaman bitti ve yatak, sadece bir gerginlik çubuğu ve gizlilik perdesi ile alt ranza sunan bir gerginlik çubuğu ve kumaş parçası ile özelleştirdiğim yatakta giyinmiş iki heyecanlı çocuğa açıklandı. Zafer!
Hemen hemen.
Bu hikaye bitmedi. I got even stupider as the month progressed and invited 11 kids over to our house for a playdate during a school holiday. Arka bahçede geniş bir aktivitemiz olmasına rağmen, hepsi içeride olmak istediler ve çok sayıda çocuğun en ranzada ne kadar olabileceğine dair herhangi bir sınır oluşturmadım. Do you sense where this is going?
Three young boys were sitting on the top bunk and one was climbing up. three little girls were camped out underneath, enjoying the dark cave of the bottom bunk. With a crack, the wood frame of my totally free IKEA bunk bed broke, hurting no one, but becoming unusable and unsafe.
Now, just a week or two after assembling the bed, it was our task to disassemble and dispose of it, as well as deciding on a bed to replace it. exactly how my husband wanted to spend another Friday night. OLUMSUZLUK.
For the next month or so, the kids slept on their mattresses on the floor. So much for my fancy pants bedroom fantasies.
Finally, we found a pleased medium with this affordable, metal-frame bunkbed set. Not free, but not thousands of dollars. After a outrageous amount of delay and missed delivery windows, the bed arrived for our assembly pleasure, (one much more Friday night of hot Allen wrench activity – the last one, I swear!)
Here’s how it looks in my house.
The children are pleased with their new big kid set up and I am pleased that the saga is over. Whenever I visit someone’s house who has those popular IKEA bunks, however, I feel a tinge of bitterness.