Susan Brink, bir gazeteci ve altı büyükanne, dördüncü üç aylık dönem adlı yeni bir kitap yazdı: bir bebeği ilk üç ayla beslemek, anlamak, korumak ve beslemek. Araştırmasını duyduktan sonra ona, “Yeni doğanlarla ilgili teklif nedir? Neden bu kadar telaşlı ve disketler? Ayrıca sana hiç gülümsemeyen birini sevmek nasıl mümkün olabilir? ”
Sorumdan kaçmasına rağmen, söylediği şey oldukça ilginçti:
Evet, geniş gözlü, tombul bir yanak bebek bekliyordunuz, bunun yerine dokuz uzun ay boyunca resmeddiğiniz bit melekinizden daha büyük büyükann ve büyük büyükbaba gibi görünen dişsiz ve buruşuk bir yenidoğan ile sunuldu. Yenidoğanlara tüm saygıyla bilim bize biraz pişmiş olduklarını söylüyor. Yaşamın ilk üç ayı, rahimden dünyaya geçiş zamanıdır, dördüncü bir gelişme üçlüsüdür.
İşte yeni doğan yaşamla ilgili, bu prime-time-time-time-time bebeğinin neden bu kadar zor olabileceğini anlamanıza yardımcı olabilecek bazı şaşırtıcı gerçekler.
Beyin ilerlemesinin yaklaşık% 75’i doğumdan sonra yer alır. Yeni doğan insanlar, beyinlerinin yarısıyla ortaya çıkan maymunlara kıyasla, beyinlerinin% 25’ini geliştiren nörolojik olarak yerleşik hayvanlardır.
Hamilelik sırasında bebeğin beyninde 100 milyar nöron veya beyin hücresi geliştirilir, ancak doğumdan sonra beyin bağlantıları veya sinapslar oluşmaya başlar. Bebek beyinleri, ihtiyaç duyulmayan beyin hücrelerini budanma ve ihtiyaç duyulacaklar arasında bağlantılar kurma çalışmalarına başlar. Bu yüzden coo, sarılmak ve bir bebeği rahatlattığınızda, sevgi dolu alışkanlıklara yanıt veren beyin bağlantıları dayanacaktır. Bir bebeği çığlık atmak, ihmal etmek veya çarpmak gibi küfürlü davranış, strese cevap veren beyin bağlantılarının tutulmasına neden olur. Dördüncü trimester kadar erken bile, tekrar tekrar kullanılan beyin yolları korunur.
Yeni doğanınızla olan her etkileşim, bu beyin bağlantılarını geliştirmeye yardımcı olur. Gülümsemek, cooing, besleme, şarkı söyleme, yatıştırıcı aslında bebeğinizin olacağı kişiyi yazmaya yardımcı olur.
Yetişkin beyinler, bebeklerin sahip olduğu son derece özelliklere çekilmek için sert kabloludur: waifike gözler, tombul yanaklar, pembe ağızlar. Bu özelliklere bakıldığında, bilim adamları, beynimizin ödül merkezlerindeki faaliyetleri tetikledikleri ve besleyici bir tepki ile sonuçlandığını buldu. Bu sert kablolu reaksiyonlar güçlü ve kendi uyku yoksunluğumuzun yanı sıra kendi uyku yoksunluğumuzun üstesinden gelmemize ve bebek ihtiyaçlarının bakımını sağlamamıza yardımcı olmak için yeterlidir.
“Orada dur,” diye besteliyor Susan. “Bebeğiniz, sevgi dolu ilginizle kurmak için iyi donanımlı. Çok geçmeden, ilk gülümsemeyle ödüllendirileceksiniz ”” ”size her iki yönde de akış olduğunu gösteren bir gülümseme.”
+++
Teşekkürler Susan. Susan’ın araştırması hakkında daha fazla bilgi edinmek için Amazon’daki kitabını keşfedin.